Jednym z głównych „atutów reklamowych” CrossFitu jest społeczność ćwiczących. Owa „CrossFit community” ma być tym, czego brak jest w klasycznych fitness klubach – zżytą paczką znajomych, sportową grupą wsparcia, która zamiast zawistnie patrzeć na twoje bicepsy, czy pośladki, będzie cię dopingować i wspierać w sportowej walce. Jednak sam sport i zdrowy styl życia to nie…
Żaden ruch nie robi takiego wrażenia na początkujących CrossFiterach jak „Wspieranie ciągiem na kółkach gimnastycznych”. Owszem, jest chodzenie na rękach, pompki w staniu na rękach, rwanie straszliwych kilogramów do siadu – ale wszystko to blednie w porównaniu z Muscle Upem. Nie dziwota więc, że każdy CrossFitter jak mu się tylko serce po pierwszym AMRAPie uspokoi
– Po co jest to ćwiczenie? – Christiano Ronaldo tak ćwiczy, więc nie pytaj tylko rób
Prawdziwa strefa dyskomfortu zaczyna się tam, gdzie rozum wyje „weź kurwa przestań” a jedynym, co pcha cię do przodu jest siła woli.
CrossFit to prywatny biznes, którzy rządzi się brutalną rynkową arytmetyką. Jeśli chcesz go i cię na to stać – płać i trenuj; jeśli nie stać – ćwicz to co możesz tam gdzie możesz.
Mądrze trenowany CrossFit nie jest bardziej kontuzjogenny, niż inne dyscypliny sportowe – trzeba tylko do niego dojrzeć.
Planujesz wbić na ten krosfitnes i pokazać lamusom, kto tu jest szeryfem? Mam dla ciebie kilka dobrych rad, abyś nie zrobił z siebie skończonego idioty …
Niby ćwiczymy aby być wszechstronni, ale mam wrażenie, że to tylko slogany, które powtarzamy żeby odróżnić się od chłopaków z fitness klubu.
Nawaleni kosem sportowcy nie wyglądają jak ludzie i nie robią ludzkich wyników. To, co się dzieje to już jest „freakshow” – taniec niedźwiedzi i baba z brodą.
Mój „problem” z „ale-suplami” polega na zderzeniu oczekiwań z rzeczywistością. Skoro wszyscy moi znajomi zachwalali te produkty, naturalnym było, że spodziewałem się po nich czegoś ekstra, co sprawi że krzyknę „ALE te suple zajebiste!”. Niestety, nie krzyknąłem.
W ewolucyjnej perspektywie to my, sportowcy, jesteśmy dziwadłami a gloryfikowany przez nas zdrowy tryb życia jest fanaberią. Z biologicznego punktu widzenia jesteśmy patologią i bandą szkodników.
